آموزش استانداردهای حسابداری به زبان ساده

زمان مطالعه این مقاله: 8 دقیقه

«استانداردهای حسابداری» یکی از کلیدواژه‌های بسیار مهم در علم حسابداری است که خیلی از حسابداران آن را بر زبان می‌آورند؛ در حالی که خیلی از محتوای آن اطلاعی ندارند. ما در این مقاله‌ی جامع و سایر مقالات مشابه در صددیم تا توضیحاتی علمی و در عین حال ساده و روانی پیرامون آموزش استانداردهای حسابداری با مثال برای علاقه‌مندان و فعالان عرصه حسابداری و کسب و کار ارائه دهیم. در این مقاله از گروه نرم افزار حسابداری محک جامع قرار است تا با کلیات و مفاهیم مربوط به «استانداردهای حسابداری به زبان ساده» آشنا شویم و سرفصل‌های کلی استانداردها را به‌صورت فهرست‌وار مرور کنیم.

قبل از آموزش استانداردهای حسابداری اجازه بدهید با یک مثال درباره‌ی رانندگی مسئله را توضیح دهیم:

فرض کنید شما علاقه‌مند به رانندگی هستید و می‌خواهید رانندگی کنید، برای این کار شما باید گواهینامه بگیرید و یکی از فرایندهای اخذ گواهینامه، آشنایی با علائم رانندگی و مفهوم آن‌ها است؛ به‌عبارت‌دیگر شما قبل از رانندگی موظف هستید چارچوب‌ها و استانداردهایی را در فن رانندگی بپذیرید و رانندگی خود را متناسب با آن استانداردها انجام دهید.
همان گونه که می‌دانید، برخی از استانداردهای رانندگی بین‌المللی بوده و برخی بومی شده‌ی کشورها هستند؛ مثلاً علامت ورود ممنوع برای همه‌ی کشورها یکسان است؛ امّا رانندگی در لاین چپ و نه لاین راست، منحصر به بریتانیا است.
تمام مطالب ذکر شده درباره‌ی حسابداری هم صدق می‌کند. همان گونه که شما می‌دانید، یک حسابدار موظف است داده‌های مالی کسب و کار را تحلیل کرده و خروجی متناسب با آن را ارائه کند. ممکن است هر حسابداری برای انجام این عمل سلیقه خاص خود را داشته باشد و بخواهد داده‌های مالی خودش را باسلیقه‌ی خود تحلیل کند. این امر در نگاه اول هم با آزادی عمل کسب و کارها سازگار است و هم با مزاج حسابدار خوش می‌آید، اما در یک نگاه عمیق‌تر و هنگام مقایسه داده‌های مالی شرکت‌ها و کسب و کارهای مختلف با یکدیگر و یا انجام محاسبات مالی دستگاه‌های حاکمیتی و دولت‌ها، مشکلات زیادی ایجاد می‌شود. از این رو نیاز به وضع قوانینی برای یکسان سازی محاسبه داده‌های مالی بیش از پیش احساس شد. دقیقاً همان چیزی که ما از آن به «استانداردهای حسابداری» (یا accounting standards ) یاد می‌کنیم.

استاندارد حسابداری چیست؟

به زبان ساده، استاندارد حسابداری مجموعه‌ای از اصول، الگوها و رویه‌های رایج است که اساس سیاست‌ها و رویکردهای حسابداری مالی را تعریف می‌کند. استانداردهای حسابداری باعث بهبود شفافیت گزارشگری مالی در همه کشورها می‌شود.

استانداردهای حسابداری به تمام جنبه‌های مالی یک واحد تجاری از جمله دارایی‌ها، بدهی‌ها، درآمدها، هزینه‌ها و حقوق صاحبان سهام مربوط می‌شود. نمونه‌های خاص استانداردهای حسابداری شامل شناسایی درآمد، طبقه‌بندی دارایی‌ها، روش‌های مجاز استهلاک، آنچه قابل استهلاک تلقی می‌شود، طبقه‌بندی اجاره و اندازه‌گیری سهام معوقه می‌شود.

چرا آموزش استانداردهای حسابداری اهمیت دارند؟

آموزش استاندارد های حسابداری از اهمیت بالایی برخوردار است. در بخش قبل بیان شد؛ «یکسان سازی داده‌ها و تحلیل درست آن‌ها» مهم‌ترین علت وضع استانداردهای حسابداری است. بااین‌وجود فلسفه‌ی این استانداردها در مورد ذکر شده خلاصه نمی‌شود؛ بلکه عوامل دیگری هم وجود دارند؛ از جمله:

• استانداردها به حسابدار روش کار می‌دهند.
• استانداردها برای حسابداران چارچوب تعیین می‌کنند.
• استانداردها قالب یکنواخت برای صورت‌های مالی آماده می‌کنند.
• استانداردها در مواقع خاص (مثلاً ایجاد نظریه مالی یا داوری میان چند داده برای اهداف معین) قانون‌ها و چارچوب‌هایی را ارائه می‌دهند.
• استانداردها تصمیمات مربوط به تعیین درآمد را (چه به صورت رسمی و چه به صورت غیر رسمی) دنبال می‌کنند.
• استانداردها در ارزش گذاری دارایی‌ها نقش ویژه‌ای ایفا می‌کنند.

و سایر فایده‌های دیگر.

واضع استانداردهای حسابداری کیست؟

در جهان

بنیادی به نام استانداردهای گزارشگری مالی بین‌المللی (IFRS Foundation) وجود دارد که سازمانی غیرانتفاعی و عام‌المنفعه بوده و موظف به استاندارد گذاری حسابداری در عرصه‌ی بین‌الملل است.

این بنیاد در سال 1973 و با عنوان «کمیته‌ی استانداردهای حسابداری بین‌المللی» (IASC) در بریتانیا تشکیل شد و در سال 2001 نامش تغییر کرد و به‌عنوان فعلی مزین شد.

برای این بنیاد اهدافی ذکر شده است؛ از جمله:

• ایجاد مجموعه‌ی واحدی از قوانین حسابداری با ویژگی‌های زیر:
o کیفیت بالا
o فهم‌پذیری
o لازم‌الاجرا بودن
• ترویج استفاده و به کار گیری دقیق این استانداردها
• توجه به نیازهای گزارشگری نهادهای اقتصادی خصوصاً کسب و کارهای کوچک و متوسط
• همگرایی استانداردهای حسابداری ملی و بین‌المللی

البته بنیاد IRFS استاندارد گذاری خود را به‌تنهایی انجام نمی‌دهد؛ بلکه برای این کار از هیئت استانداردهای حسابداری بین‌المللی (IASB) کمک می‌گیرد.

این هیئت 15 عضو  داشته و در آوریل 2001 تشکیل شد و متولی اصلی تدوین استانداردهای گزارشگری مالی در عرصه‌ی بین‌الملل است.

منابع تولیدی این بنیاد را می‌توان در سرفصل‌های زیر خلاصه نمود:

• استانداردهای حسابداری بین‌المللی (IASs)
• استانداردهای گزارشگری مالی بین‌المللی (IFRSs)
• تفسیرهای استانداردهای گزارشگری مالی بین‌المللی (IFRICs)
• بیانیه تفسیرهای کمیته تفسیر (SICs)

در حال حاضر بیش از 100 کشور جهان از استانداردهای حسابداری جهانی پیروی محض دارند.

چارچوب‌های استانداردهای حسابداری در ایران چیست؟

استانداردهای حسابداری در کشور عزیز ما ایران قدری متفاوت از سایر کشورها است و استانداردهای حسابداری با نگاه به استانداردهای بین‌المللی اما به صورت بومی طراحی شده است که فهرستی از آن‌ها به همراه بیان چارچوب‌ها در ادامه بیان خواهد شد. ایرانی‌ها استانداردهای حسابداری را معمولاً در سه بخش تدوین می‌کنند:

• شرح مسئله
• بحث مستدل
• ارائه‌ی راهکار

در شرح مسئله معمولاً چالش‌ها و مسائل مربوط به حسابداری مطرح شده و سعی شده نقاط اشکال به صورت دقیق مشخص شود.
در بحث مستدل راهبردهای عقلانی در مواجهه با چالش‌ها مطرح شده و پیرامون آن بحث می‌شود (اشکالات و مسائل مربوط به هر راهکار نیز بررسی می‌شود).

و در بحث ارائه‌ی راهکار، از دل راهبردهای مشخص شده پیرامون حل چالش‌ها، راهکارهای عملیاتی مشخص شده و در نهایت به تصویب می‌رسد.

فهرست استانداردهای حسابداری مصوب در ایران

در مبحث آموزش استانداردهای حسابداری در وب‌سایت سازمان حسابرسی وزارت اقتصاد و امور دارایی جمهوری اسلامی، 41 استاندارد مصوب وجود دارد که در این جا فهرست‌وار آن‌ها را بیان نموده:

1. ارائه صورت‌های مالی (تجدیدنظرشده ۱۳۹۷)
   توضیح. هدف اصلی از این استاندارد، یکسان سازی صورت‌های مالی به جهت مقایسه‌ی آن با صورت‌های مالی سال‌های گذشته است.
2. صورت جریان‌های نقدی (تجدیدنظرشده ۱۳۹۷)
   توضیح. این استاندارد عملکرد واحدهای تجاری در خصوص تولید نقدینگی را ارزیابی می‌کند.
3. درآمد عملياتي
   توضیح. درآمد به‌دست‌آمده از تجارت مالی را درآمد عملیاتی می‌گویند و این استانداردها در واقع شیوه‌نامه‌ی کسب این درآمدها است.
4. ذخاير، بدهی‌های احتمالي و دارایی‌های احتمالي – تجدیدنظر شده ۱۳۸۴
   توضیح. سازوکار تحلیل حوادث مثبت و منفی احتمالی به لحاظ حسابداری در این استاندارد تعریف شده است.
5. رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه – تجدیدنظر شده ۱۳۸۴
   توضیح. سازوکار اتفاقات خوب یا بدی که ممکن است بین تاریخ ترازنامه و تاریخ تأیید صورت‌های مالی رخ دهد، در این استاندارد بررسی می‌شود.
6. گزارش‌ عملكرد مالي
   توضیح. در این استاندارد واحدهای تجاری موظف هستند تا عملکرد مالی خود را در سازوکاری خاص و با اهدافی تعیین شده گزارش دهند.
7. حسابداري‌ موجودي‌ مواد و کالا
   توضیح. نحوه ارزیابی و انعکاس موجودی مواد و کالا در این استاندارد بررسی می‌شود.
8. حسابداري‌ پیمان‌های بلندمدت
   توضیح. تخصیص درآمدها و هزینه‌ها به دوره‌هایی محاسبات مالی معقولی داشته باشد، سرفصل اصلی این استاندارد را تشکیل می‌دهد.
9. حسابداري‌ کمک‌های بلاعوض‌ دولت‌
   توضیح. سازوکار کمک‌های دولت و همچنین کمک‌های مردمی در این استاندارد بررسی می‌شود.
10. دارایی‌های ثابت مشهود – (تجدیدنظرشده ۱۳۸۶ و اصلاح شده بر اساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر ۱۳۸۹)
    توضیح. در این جا باید ابتدا دارایی‌های ثابت مشهود را توضیح دهیم: این دارایی‌ها مانند ساختمان، ماشین‌آلات، زمین و … هستند که قابل‌مشاهده و قیمت‌گذاری می‌باشند و قابلیت استهلاک و کاهش ارزش دارایی هم دارند. در این استاندارد باید این دارایی‌ها به‌درستی شناخته شوند و متناسب با آن‌ها اقدامات لازم صورت بگیرد.
11. افشاي اطلاعات اشخاص وابسته – تجدیدنظرشده ۱۳۸۶
    توضیح. خیلی از معاملات به‌واسطه ی اشخاص وابسته صورت می‌پذیرد. برای اشخاص وابسته ویژگی‌های متعددی ذکر شده است که در این اختصار نمی‌گنجد؛ اما این استاندارد سازوکاری برای افشای اطلاعات اشخاص وابسته فراهم می‌کند.
12. حسابداري‌ مخارج‌ تأمين‌ مالي‌
    توضیح. مخارج مالی به سود تضمین شده، کارمزد و سایر مخارج واحد تجاری گفته می‌شود و در این استاندارد، سازوکارهای مربوط به آن بررسی می‌شود.
13. نحوه‌ ارائه‌ دارایی‌های جاري‌ و بدهی‌های جاری
    توضیح. دارایی‌های جاری مجموعه ثروت‌های یک واحد تجاری است که مطلق نیست؛ بلکه برای فهم این مسئله باید در مقایسه با بدهی‌های جاری (مجموعه بدهی‌های یک واحد تجاری که آن هم مطلق نیست و باید در کنار خواهرش بررسی شود) مشخص شود که اگر در مجموع، بدهی‌ها بیشتر بودند، به آن «خالص بدهی جاری» و اگر در مجموع، ثروت‌ها بیشتر بودند به آن «سرمایه در گردش» گفته می‌شود.
14. حسابداري‌ سرمایه‌گذاری‌ها
    توضیح. در این استاندارد، نحوه سرمایه‌گذاری و افشای آن‌ها بررسی می‌شود.
15. آثار تغییر در نرخ ارز (تجدیدنظرشده ۱۳۹۱ و اصلاح شده ۱۳۹۲)
    توضیح. این استاندارد بیشتر مناسب کسانی است که معاملات خارجی انجام می‌دهند و علی‌القاعده ارز، پول مبادله شده میان آن‌ها است. در این استاندارد مسائل مربوط به این تجارت و همچنین مواردی مانند تسعیر ارز بررسی می‌شود.
16. دارایی‌های نامشهود (تجدیدنظرشده ۱۳۸۶ و اصلاح شده بر اساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر ۱۳۸۹)
    توضیح. دارایی‌های غیرمشهود، دارایی‌هایی هستند که وجود خارجی ندارند. برای محاسبه‌ی این دارایی سازوکارهایی وجود دارد که در استاندارد دارایی‌های نامشهود بررسی می‌شود.
17. صورت‌های مالي‌ تلفيقي‌ و حسابداري‌ سرمايه‌گذاري‌ در واحدهاي‌ تجاري‌ فرعي‌ – تجدیدنظرشده ۱۳۸۴ و اصلاح شده مهر ۱۳۸۹
18. صورت‌های مالی جداگانه (تجدیدنظرشده ۱۳۹۸)
    توضیح. منظور از جداگانه، واحدهای فرعی وابسته به واحدهای اصلی هستند که سازوکار مناسب برای افشای اطلاعات حسابداری آن‌ها در این استاندارد بررسی می‌شود.
19. ترکیب‌های تجاری – تجديدنظر شده ۱۳۸۴
    توضیح. اگر چند تا واحد تجاری مستقل به صورت یکجا بخواهند گزارش مالی داشته باشند، باید از استانداردهای این بند پیروی کنند.
20. سرمايه‌گذاري در واحدهاي تجاري وابسته (تجدیدنظرشده ۱۳۸۹)
    توضیح. همان گونه که چیزی به نام اشخاص وابسته داریم، سرفصلی هم به نام واحدهای تجاری وابسته داریم و همان گونه که برای مسائل مالی اشخاص وابسته چارچوب‌ها و استانداردهایی بود، برای واحدهای تجاری وابسته هم چنین استانداردهایی وجود دارد که محتوای استاندارد شماره 20 را تشکیل می‌دهند.
21. سرمایه‌گذاری در واحدهای تجاری وابسته و مشارکت‌های خاص (تجدیدنظرشده ۱۳۹۸)
    توضیح. این بخش آمیزه‌ای از استانداردهای 20 و 24 است.
22. حسابداري‌ اجاره‌ها (اصلاح شده بر اساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر ۱۳۸۹)
    توضیح. اجاره یعنی فردی در ازای دریافت مبلغ، کار یا خدمتی را برای فردی دیگر انجام دهد (حالا این خدمت می‌تواند دادن خانه باشد یا هر چیز دیگر) (زمان‌دار هم می‌تواند باشد). در این استاندارد، سازوکارهای محاسباتی و حسابداری مربوط به این موضوع بررسی می‌شود.
23. گزارشگري‌ مالي‌ ميان‌دوره‌اي‌ (اصلاح شده بر اساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر ۱۳۸۹)
    توضیح. صورت‌های مالی میان‌دوره‌ای یعنی همان صورت‌های مالی استاندارد که در یک دوره‌ی میانی آن هم در سال مالی تهیه می‌شود و این استاندارد، سازوکار ارائه‌ی یک صورت مالی میان‌دوره‌ای را نشان می‌دهد.
24. حسابداري‌ مشارکت‌های خاص‌ (اصلاح شده بر اساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر ۱۳۸۹)
    توضیح. مشارکت‌های خاص به مشارکت‌هایی گفته می‌شود که در آن یک فعالیت اقتصادی توسط دو یا چند طرف شکل بگیرد و این استاندارد، مسائل حسابداری آن‌ها اعم از بدهی‌ها، دریافتی‌ها و … را بررسی و تحلیل می‌کند.
25. گزارشگري‌ مالي‌ واحدهاي‌ تجاري‌ در مرحله‌ قبل از بهره‌برداري
    توضیح. همان گونه که از عنوان این بخش پیدا است، واحدهای تجاری قبل از این که به بهره‌برداری برسند، هزینه‌ها و درآمدهایی ممکن است داشته باشند (هزینه‌ی ساخت و درآمد حاصل از پیش‌فروش واحدها مثلاً)! برای ارائه‌ی این درآمدها سازوکاری وجود دارد که در این استاندارد بررسی می‌شود.
26. گزارشگري‌ بر حسب‌ قسمت‌های مختلف
    توضیح. یکی از زرنگی‌های واحدهای تجاری، بازار فروش متنوع و همچنین تولید محصولات متنوع است و این مسئله خیلی اوقات مشکل شفافیت را محقق می‌کند؛ از این رو برای فهم این دارایی‌ها و دریافت اطلاعات مربوط به آن، استاندارد شماره 26 تدوین شده است.
27. فعالیت‌های كشاورزي
    توضیح. استانداردهای مربوط به محاسبات تولیدات زیستی و کشاورزی در این بخش تدوین شده است.
28. طرح‌های مزاياي‌ بازنشستگي و بیمه عمومی
    توضیح. هرکجا اسمی از بازنشستگی و حقوق بازنشستگی است (مانند سازمان تأمین اجتماعی، صندوق بازنشستگی کشوری، صندوق‌های شرکت‌ها و …) سازوکارهای حسابداری‌اش را باید با این استانداردها مطابق سازد.
    همچنین مسائل و چالش‌های مربوط به بیمه‌ی عمومی (مسائلی مانند حق بیمه، خسارت‌ها، مخارج تحصیل و …) همه‌وهمه در این استاندارد بررسی می‌شود.
    نکته. برخی این دو استاندارد را از هم جدا بیان کرده‌اند؛ امّا آن چه متناسب با سرفصل‌های جدید سازمان حسابرسی است، ظاهراً این دو با یکدیگر تلفیق شده است.
29. فعالیت‌های ساخت املاک (اصلاح شده بر اساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر ۱۳۸۹)
    توضیح. ساخت ملک مانند سایر فعالیت‌های اقتصادی از دوره‌های مالی مختلف تشکیل می‌شود و هر دوره‌ی مالی سازوکار حسابداری خودش را نیاز دارند که این استاندارد، به بیان آن سازوکارها می‌پردازد.
30. سود هر سهم
    توضیح. این استاندارد سازوکارهای محاسبه سودآوری هر سهم و یکسان سازی آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد.
31. دارایی‌های غيرجاري نگهداري شده براي فروش و عمليات متوقف شده
    توضیح. یک دارایی غیرجاری زمانی «نگهداری شده برای فروش» محسوب می‌شود از طریق فروش مبلغ دفتری آن برگردد. در این استاندارد، سازوکارهای مالی مربوط به این مسئله بررسی می‌شود.
32. كاهش ارزش دارایی‌ها
    توضیح. این استاندارد، روش‌هایی را می‌آموزد که شرکت‌ها و واحدهای تجاری را مطمئن سازد که انعکاس دارایی‌ها مساوی با مبلغ بازیافتنی‌ها است و نه بیشتر!
33. مزایای بازنشستگی کارکنان
    توضیح. معمولاً واحدهای تجاری برای بازنشستگان خود مزایایی را تعریف می‌کنند که این مزایا بایستی تابع استانداردهای شماره‌ی 33 باشند.
34. رویه‌های حسابداری، تغییر در برآوردهای حسابداری و اشتباهات
    توضیح. قوانین حسابداری وحی منزل نیستند و نیاز به اصلاح و به‌روزرسانی دارند؛ منتهی اصلاحات در این زمینه نباید بدون چارچوب باشد و باید از چارچوب‌هایی پیروی کند که در این استاندارد، سرفصل‌های آن بیان شده است.
35. مالیات‌بردرآمد
    توضیح. مالیات‌ها (به‌خصوص مالیات‌بردرآمد) از جمله سرفصل‌های مهم در سود و زیان شرکت‌های تجاری است و محاسبه‌ی آن نیازمند قوانینی است که در استاندارد 35 مسائل مربوط به آن بررسی شده است.
36. ابزارهای مالی – ارائه
    توضیح. قبل از توضیح این استاندارد باید با مفهوم ابزارهای مالی آشنا شویم.
    ابزارهای مالی به قراردادهایی گفته می‌شود که به‌موجب آن، شرکت یا شرکت‌هایی واجد دارایی مالی شده و شرکت‌هایی را به لحاظ مالی بدهکار می‌کند.
    در استاندارد شماره 36، اصولی برای ارائه ابزارهای مالی در قالب بدهی یا دارایی ارائه می‌شود.
37. ابزارهای مالی – افشا
    توضیح. ممکن است بین برخی واحدهای تجاری ابزارهای مالی وجود داشته باشد که هنوز آشکار نشده است. استاندارد 37 آن‌ها را ملزم به افشاسازی ابزارهای مالی نموده و چگونگی افشای آن را توسط ایشان مشخص می‌کند.
38. ترکیب‌های تجاری (مصوب ۱۳۹۸)
    توضیح. در این استاندارد سازوکارهای محاسبات مالی ترکیب‌های تجاری به‌روزرسانی شده و سعی شده درباره‌ی آن‌ها رفع ابهام صورت پذیرد.
39. صورت‌های مالی تلفیقی (مصوب ۱۳۹۸)
    توضیح. صورت‌های مالی تلفیقی، به صورت‌های مالی گفته می‌شود که در آن دارایی‌ها، بدهی‌ها، درآمدها و هزینه‌های شرکت‌های گروه با یکدیگر جمع می‌شوند. در این استاندارد، سازوکارهای مربوط به آن صورت‌گرفته است.
40. مشارکت‌ها (مصوب ۱۳۹۸)
    توضیح. مشارکت به توافقی گفته می‌شود که به‌موجب آن، دو یا چند طرف کنترل مشترکی به یک کار یا شیء دارند. این استاندارد متولی بیان سازوکارهای مشارکت است.
41. افشای منافع در واحدهای تجاری دیگر (مصوب ۱۳۹۸)
    توضیح. همان‌طور که قبلاً هم اشاره شد، مدیران واحدهای تجاری معمولاً بسیار زرنگ هستند و منافع خود را محدود به واحدهای تجاری خود نمی‌سازند و با روش‌های مختلفی از سایر واحدهای تجاری کسب منفعت می‌کنند. این استاندارد موظف است تا به آن‌ها سازوکارهایی برای افشای این منافع بدهد.

برای دانلود جزئیات هرکدام از استانداردهای مصوب به آدرس زیر مراجعه کنید:

جهانی‌شدن در استانداردهای حسابداری

یکی از سرفصل‌های بسیار مهم در مقوله‌ی استانداردهای حسابداری، جهانی‌شدن یا پیوستن به معاهدات جهانی در استانداردهای حسابداری است که موافقان و مخالفان خودش را دارد. در این بخش قرار است تا مزایا و معایب جهانی‌شدن در حوزه‌ی استانداردهای حسابداری را بررسی کنیم:

موافقان جهانی‌شدن استانداردهای حسابداری دلایل زیر را برمی‌شمرند:

1. پذیرش استانداردهای حسابداری بین‌الملل مقایسه‌ی اطلاعات حسابداری بین‌المللی را بهینه ساخته و در نتیجه مراودات بین‌المللی آسان‌تر می‌شود.
2. فراگیری آموزش استانداردهای حسابداری بین‌المللی فرایند جهانی‌شدن کشور را تسهیل نموده و در نتیجه بستر مناسبی برای جذب سرمایه‌های خارجی ایجاد می‌شود.
3. پذیرش استانداردهای حسابداری بین‌المللی باعث هم‌افزایی حسابداران عضو این بنیاد شده و تدوین نسخه‌های مترقی و جدیدتر این قالب را فراهم می‌آورد.
4. پذیرش این استانداردها کارایی بازارهای بین‌المللی را افزایش می‌دهد.
5. پذیرش استانداردهای بین‌المللی حسابداری هزینه‌های تبدیل اطلاعات را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.

مخالفان جهانی‌شدن استانداردهای حسابداری نیز دلایل خود را دارند که به شرح زیر است:

1. پذیرش این استانداردها مانع از شکل‌گیری رقابت در تدوین استانداردهای حسابداری می‌شود و در نتیجه کیفیت فرایند تدوین استانداردها کاهش می‌یابد.
2. پذیرش این استانداردها به سبب به‌کارگیری روش‌های یکسان در برخورد با مبادلات گوناگون علی‌رغم تفاوت‌های موجود بین چارچوب‌های قانونی و حقوقی کشورهای مختلف باعث گمراه‌کنندگی اطلاعات می‌شود.
3. پذیرش این استانداردها مقوله‌ی ارزش منصفانه را با یک چالش جدی مواجه می‌سازد.
4. پذیرش این استانداردها باعث توجه کمتر به شرکت‌های کوچک و متوسط شده که معمولاً در عرصه بین‌الملل رقابت ندارند و هزینه‌ی اعمال استانداردها در این شرکت‌ها بیش از فایده‌های آن‌ها می‌باشد.
5. پذیرش این استانداردها باعث خدشه‌دار شدن عزت‌نفس حرفه حسابداری در هر کشور شده و این مسئله مانع توسعه‌ی کشورها است.

استاندارد 35 حسابداری

استاندارد حسابداری شماره 35 مربوط به مالیات‌بردرآمد می‌شود. طبق این استاندارد تمام درآمدهایی که از فعالیت‌های داخلی و خارجی شرکت‌ها حاصل می‌شود مشمول مالیات می‌گردد. در استاندارد 35 حسابداری، سود یا زیان هر دوره حسابداری قبل از کسر مالیات محاسبه می‌شود و سود مشمول مالیات یا به عبارتی زیان مالیاتی، سود و زیان دوره‌ای است که طبق قوانین مالیاتی تعیین می‌شود و مالیات‌بردرآمد بر مبنای آن قابل پرداخت است. می‌توانید فایل کامل استاندارد 35 حسابداری را از لینک زیر دانلود کنید.

سخن پایانی

علی‌رغم اهمیتی که استانداردهای حسابداری برای کسب و کارها دارند، متأسفانه خیلی از مدیران و حسابداران از این استانداردها بی‌اطلاع‌اند. البته می‌شود به آن‌ها حق داد؛ چون استانداردها معمولاً با زبانی خشک و بدون هیچ‌گونه انعطاف بیان می‌شوند و این مسئله افراد را نسبت به یادگیری استانداردها بی‌رغبت می‌سازد. به همین دلیل آموزش استاندارد های حسابداری با مثال می تواند در حل این مشکل کمک کند.

شرکت مشاور نرم‌افزار حسابداری محک علاقه‌مند است تا با ارائه‌ی محتوای استانداردها به زبانی ساده و گویا، گامی در جهت آشنایی دانشجویان، حسابداران و مدیران شرکت‌ها با استانداردهای حسابداری بردارد و گامی در جریان‌سازی و گفتمان‌سازی استانداردهای حسابداری در میان جامعه فعالین این عرصه بردارد.

منابع:

audit.org.ir